Χίλια παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα κάθε χρόνο με συγγενείς καρδιοπάθειες. Οι συγγενείς καρδιοπάθειες δεν είναι σπάνιες παθήσεις και τα αίτια εμφάνισης τους είναι άγνωστα.
Πολλές από τις καρδιοπάθειες αυτές, αντιμετωπίζονται χειρουργικά και με μεγάλη επιτυχία στα νοσοκομεία της Ελλάδας. Κάποιες πιο σπάνιες και σύμπλοκες καρδιοπάθειες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν στην Ελλάδα με επιτυχία και οι ασθενείς πρέπει να μεταβούν σε πιο εξειδικευμένα και έμπειρα νοσοκομεία του εξωτερικού.
Στην χώρα όμως που δεν γίνεται κανένας έλεγχος και ο καθένας κάνει ότι θέλει, οι γιατροί επιμένουν να τις αναλαμβάνουν λέγοντας ψέματα στους.....
γονείς για την εμπειρία τους και για τις επιτυχίες τους. Δεν παραδέχονται ποτέ ότι δεν γνωρίζουν κάτι, ή ότι δεν έχουν μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση συγκεκριμένων περιστατικών. Βρίσκουν με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία να “μάθουν” να χειρουργούν δύσκολες καρδιοπάθειες χρησιμοποιώντας τα παιδιά μας ως πειράματα και ως μέσα για την καταξίωση τους και την “απογείωση” της καριέρας τους.
Αντιμετωπίζουν τα μωρά όπως οι μηχανικοί αυτοκινήτων τα αυτοκίνητα: το Κυρίδου, το Τέρη, το Σίνα, το Μυλωνά και όταν δεν τους βγει το πείραμα τους κλείνουν την πόρτα στους γονείς λέγοντας “εμείς κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε, αν η μηχανή συνεχίζει να μην λειτουργεί καλά δεν φταίει ο μάστορας αλλά αυτή που είναι ελαττωματική ”. Μόνο που το αυτοκίνητο μπορείς να το αντικαταστήσεις όποτε θέλεις, τα παιδιά; Δεν έχουν ψυχή, δεν έχουν προσωπικότητα, δεν έχουν φύλο, είναι απλά κάποια περιστατικά με κάποιο επίθετο για εκείνους. Τα παιδιά μας! δεν αξίζουν κατά την γνώμη τους την ευκαιρία να χειρουργηθούν κάπου αλλού για να γίνουν καλά. Δεν έχει σημασία τι σημαίνουν για εμάς τους γονείς, για αυτούς αποτελούν απλά νούμερα.
Σε αυτή την τραγική θέση βρεθήκαμε και εμείς με την κόρη μας πριν κάποιους μήνες. Οι γιατροί του Ωνασείου μας διαβεβαίωσαν ότι μπορούν να αναλάβουν με επιτυχία την χειρουργική αποκατάσταση της καρδιοπάθειας της κόρης μας. Το χειρουργείο της κόρης μας Μαρίας Ελένης απέτυχε παταγωδώς και στην προσπάθεια μας να μεταβούμε στο εξωτερικό, βρίσκαμε μόνο εμπόδια και ύποπτες καθυστερήσεις από την πλευρά κάποιων γιατρών με αποτέλεσμα να χαθεί πολύτιμος χρόνος για τη ζωή της.
Επίσης σε αυτή τη θέση βρέθηκαν και ο μικρός Ορέστης και η μικρή Τέρη (αβάπτιστη). Οι καρδιοπάθειες των παραπάνω μωρών όπως και της Μαρίας Ελένης ήταν σύμπλοκες, σπάνιες -και απ’ότι μπορούμε να συμπεράνουμε τώρα, πολύ δύσκολες- για τις γνώσεις και τις ικανότητες των παιδοχειρουργών του Ωνασείου. Σε καμιά από τις περιπτώσεις των καρδιοπαθειών των παραπάνω παιδιών οι γιατροί δεν παραδέχτηκαν ότι ήταν δύσκολες και ότι δεν είχαν ικανοποιητική εμπειρία πάνω στην χειρουργική αντιμετώπιση τους. Επιπλέον δεν συνέστησαν, και ποτέ δεν συστήνουν, την μετάβαση των παιδιών σε κάποιο εξειδικευμένο νοσοκομείο του εξωτερικού, προτίμησαν να πειραματιστούν πρώτα πάνω τους. Και τα τρία παραπάνω παιδιά, αυτή τη στιγμή δεν ζουν.
Η στάση των γιατρών επίσης απέναντι στους γονείς δε διαφέρει και πολύ. Οι περισσότεροι από τους γιατρούς του Ωνασείου υποτιμούν την νοημοσύνη και την συναισθηματική κατάσταση των γονέων. Τους αντιμετωπίζουν ως άτομα χαμηλής νοημοσύνης και αντίληψης, ανίκανα να κατανοήσουν τα ιατρικά δεδομένα και αδύναμα ώστε να έχουν γνώμη για την κατάσταση της υγείας των παιδιών τους. Προκαλούν επιπλέον συναισθηματική φόρτιση και άγχος στους γονείς με τα πολλά και αντιφατικά λεγόμενα τους. Όταν πλέον διερωτώνται για τις ασύμφωνες και αντίθετες απόψεις τους, η απάντηση είναι ότι οι γονείς δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζουν πολλά.
Εμείς ως γονείς δεν είχαμε και δεν έχουμε την απαίτηση να γίνετε οι γιατροί που καταφέρνουν τα πάντα ή οι καλύτεροι του κόσμου. Το μόνο που θέλαμε ήταν να είστε επαγγελματίες και ευσυνείδητοι άνθρωποι, που αντιμετωπίζουν ισότιμα και με ευαισθησία τους συνανθρώπους τους. Πόσα παιδιά ακόμη πρέπει να πεθάνουν στο νοσοκομείο σας κ. Αζαριάδη, κ. Μητρόπουλε και κ. Αλιβιζάτε;
Λεμονιά Τσαρούχα
Αργύρης Κυρίδης
Οι γονείς της Μαρίας Ελένης
Πηγή : tromaktiko
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου